Meer dan ooit be free
‘Ze zullen rekening met mij moeten houden’ (Interview in De Morgen 21 juni)
Leterme I eindigde niet echt in schoonheid. Ook in de wandelgangen van het parlement zinderde nog wat collateral damage van de wissels na. Na het vertrek van Yves Leterme en Inge Vervotte uit de Vlaamse regering is er weer geen plaats voor Eric Van Rompuy. Echt happy is hij niet.
Was u ontgoocheld toen de namen van de nieuwe ministers bekendraakten?
Eric Van Rompuy: “Neen, want ik maakte mij al enige tijd geen enkele illusie meer. Drie jaar geleden was ik enorm teleurgesteld. Maar aangezien de trein toen vertrok zonder mij wist ik dat ze mij nu niet alsnog aan boord zouden hijsen. De afgelopen weken verschenen er tal van lijstjes van CD&V-ministerabelen. Wel, ik stond er geen enkele keer bij. Dan weet je genoeg. Mijn Be free-columns op mijn website zullen ongetwijfeld ook niet van die aard geweest zijn om het partij-establishment gunstig te stemmen.”
Is het omwille van die columns dat u ook deze keer geen minister mocht worden?
“Ik denk van niet. In de politiek tel je pas mee als je gevaarlijk bent: dan probeert de partijtop je in te kapselen. Als ik drie jaar lang braaf in een hoekje was gaan zitten, zouden ze mij zeker vergeten zijn. Ach, Leterme heeft gewoon zijn lijn van drie jaar geleden doorgetrokken. Hij zei toen dat hij de toekomst van de partij wilde verzekeren. Dus kwam ik ook deze keer niet in beeld. Ik paste niet in het plaatje.”
Vindt u dat logisch?
“Ik vind het niet logisch, maar het past wel in de logica van Yves Leterme. (zucht) Een makkelijke week was het natuurlijk niet. Het was zelfs een moeilijke week.
“In het Vlaams Parlement heb ik in 2003 als oppositieleider stevige kritiek gegeven op de VLD, nadat Patrick Dewael als Vlaams minister-president was vervangen door Bart Somers. Mijn woorden van toen werden vandaag (gisteren, RG) natuurlijk gretig geciteerd. Leuk is anders. Ook omdat door al die ministerwissels die moeilijke periode van 2004 natuurlijk weer naar boven komt. (cynisch) Het is plezant dat ik nog steeds geciteerd word. Blijkbaar hebben ze heimwee naar de tijd toen ik nog oppositieleider was. Dat is een hele troost.”
De Vlaamse regering wint niet aan kracht door zo’n stoelendans.
“Neen, dat klopt. Maar ik heb ook niets met deze beslissing te maken. Leterme en Vandeurzen hebben beslist, niet ik.”
Is de macht van Yves Leterme té groot aan het worden?
“Ach, ik heb dit nog al meegemaakt. Leo Tindemans haalde aan het eind van de jaren zeventig bijna 1 miljoen voorkeurstemmen. Bij Leterme zijn het er nu bijna 800.000. Dan word je niet gecontesteerd, zeker niet in een periode waarin er ministers worden aangeduid. Pas als de normale parlementaire werkzaamheden weer bezig zijn en de rust is weergekeerd, zullen de fracties weer een beetje hun eigen rol kunnen spelen.”
Wat gaat u nu doen?
“Ik beschouw me echt nog niet als een outcast. Ik ga de politiek zeker geen vaarwel zeggen. In 2009 staan er weer verkiezingen op mijn programma, als ze mij tenminste nog een plaats op de lijst willen geven. Ik blijf strijdbaar, want ooit breken er andere tijden aan. Ik ben pas 57 jaar: dan is een politieke carrière nog niet voorbij. Het is niet omdat ik nu geen Vlaams minister word dat ik het nooit meer word. Dit is niet onomkeerbaar: het hangt er vanaf wie er binnen twee jaar beslist.”
U blijft dromen?
“Ik wil in ieder geval een rol blijven spelen. Ze zullen rekening met mij moeten houden. Meer dan ooit zal ik de raad die Herman me drie jaar geleden gaf opvolgen: be free blijft mijn motto. Als er verkiezingen aankomen, moet je 100 procent loyaal zijn aan de partij. Maar nu zijn de verkiezingen achter de rug. Ik zal mijn mening verkondigen, ook als de partijtop liever heeft dat ik zwijg.”
© 2007 De Persgroep Publishing
Ingevoegd door Eric op donderdag 28 juni 2007 om 8:29
Duidelijkheid
In het Vlaams Parlement heerst de sfeer van een interregnum. Iedereen weet dat Yves Leterme binnenkort de Vlaamse regering verlaat. Het is geen wachten op Godot. Twee scenario’s doen de ronde.Ofwel neemt Leterme volgende week samen met Inge Vervotte ontslag en komt er nog vóór de installatie van Kamer en Senaat een nieuwe Vlaamse Regering. Ofwel stellen ze hun eedaflegging uit en wordt er gewacht tot er meer duidelijkheid komt in de federale formatiegesprekken.
Het ziet er evenwel naar uit dat de nieuwe federale Regeringsvorming nog weken, zoniet maanden, in beslag zal nemen.Het intermezzo Reynders zal wellicht worden vervolgd door nieuwe informatierondes vooraleer de echte formateur met kans op slagen in piste komt.
Timing is in de politiek soms belangrijker dan communicatie. Parlementen mogen niet het gevoel hebben te moeten werken op het ritme van persoonlijke en partijpolitieke agenda’s. Zowel Patrick Dewael als Norbert Debatselier hebben dit kunnen ondervinden.Ze dienden beiden hun functie te verlaten langs de achterdeur.Ze hebben me nog altijd niet vergeven dat ik hen toen heb ontmaskerd.
Minister-President Leterme beloofde en heeft respect voor de instellingen. Daarom zal hij snel duidelijkheid scheppen.Zo kennen we hem.En het Vlaams Parlement heeft er recht op.
Ingevoegd door Eric op vrijdag 22 juni 2007 om 9:46
Magische 30%
Op 26 november 2006 stelde ik in dit Dagboek dat het kartel CD&V-N-VA de magische grens van 30% moest halen om incontournable te zijn bij een federale regeringsvorming.Sommigen in de partij vonden dat ik de lat erg hoog legde en waarschuwden voor euforie maar ik heb er steeds in geloofd dat 30% haalbaar was. Op 18 maart jl. schreef ik: de (paarse) duif is dood, mijnheer. 10 juni bracht hiervan de bevestiging.En de Vlaamse christendemocraten hebben bewezen dat zij de enige echte volkspartij zijn die Vlaanderen opnieuw de kracht zal geven om de uitdagingen van morgen aan te gaan.Yves Leterme heeft met zijn 800.000 voorkeurstemmen een prestatie geleverd die vergelijkbaar is met deze van Tindemans bij de Europese verkiezingen in 1979. Het was toen mijn allereerste verkiezing als eerste opvolger van Tindemans.Toen ik zondagmorgen om 5 uur met mijn goede vriend Urbain Brons de kiespanelen voor Herman, Peter en Yves ging plaatsen aan de stemburelen in Zaventem wist ik dat we goed zaten.Het was onze beste campagne in 30 jaar.
Persoonlijk ben ik enorm blij met de overwinning. Ik maakte als fractieleider de donkere oppositiejaren mee. De christendemocraten werden afgeschreven als politieke factor in dit land en in Vlaanderen. We werden bestempeld als irrelevant en niet meer van deze tijd. Volgens sommigen waren we zelfs niet in staat om oppositie te voeren.In 2004 sabelden we de Vlaamse regering neer en de jongste 4 jaar zijn Van de Lanotte en Verhofstadt bezweken onder de mokerslagen van de oppositie.Tijdens de campagne lukten ze er niet meer in hun geloofwaardigheid te herstellen. Inrtussen kon Leterme als minister-president bewijzen wat goed bestuur is en ontwikkelden we een eigentijds progamma gebaseerd op de grondwaarden van de christendemocratie. Opvallend hierbij is dat CD&V-N-VA de koploper is geworden bij de jongere generaties.Dat is onze belangrijkste wissel op de toekomst. Hun vertrouwen moeten we koesteren en waarmaken. Dit wordt een enorme opgave.
De afgelopen campagne heb ik me met onze ploeg nog eens enorm ingezet .Borden plaatsen, affiches plakken, meetings georganiseerd, brieven verstuurd, gezorgd voor advertenties.Het campagnebeest kwam weer in mij boven en met succes: Herman haalde met 31.400 voorkeurstemmen zijn beste persoonlijke score ooit en Peter deed zijn politieke rentrée met niet minder dan 7.000 naamstemmen op de elfde opvolgersplaats. Hij bewees ook dat hij de kampfschwein-mentaliteit heeft van zijn nonkel Eric.
In ons arrondissement werden ook Michel Doomst en Sonja Becq verkozen.Ik zat samen met hen in het Vlaams Parlement in 1995.Ze verloren intussen hun mandaat maar keren nu langs de grote poort terug in het Parlement. Een prachtige prestatie want comebacks in de politiek zijn zeldzaam.
De regeringsformatie zal lang en moeilijk zijn maar vandaag geniet ik nog van onze zege. De zorgen zijn voor morgen.
Dank ook aan de lezers van Be Free die zondag CD&V-N-VA hebben getild naar die magische 30%. De partij neemt het mij nu niet kwalijk meer als ik dit cijfer durf vernoemen…
Ingevoegd door Eric op maandag 11 juni 2007 om 21:42
Afspraak op 10 juni
Ingevoegd door Eric op donderdag 7 juni 2007 om 9:47
pagina 1 van de 1 pagina's