TUSSENKOMST VAN HERMAN VAN ROMPUY OP HET VERKIEZINGSCONGRES VAN CD&V

“TIJD VOOR VERANDERING”

Leuven, 12 mei 2007

Na acht jaar paars-groen en paars beleid is het tijd om het immobilisme te doorbreken en het land een nieuwe dynamiek te geven. Dikwijls was er niet alleen stilstand in het beleid bijv. inzake staatshervorming maar zelfs achteruitgang, zeker in het bestuur van de Staat bijv. inzake begrotingsbeleid en de kerntaken van de overheid: Justitie en Financiën. Op het vlak van de klimaatspolitiek was er zelfs nagenoeg afwezigheid van beleid.

Deze kentering is nodig om de toekomst te vrijwaren. De uitdagingen waarvoor wij staan zijn zo groot dat ze alleen succesvol beantwoord kunnen worden als er samenhorigheid, enthousiasme en hoop is onder mensen. De mondialisering van de economie, de vergrijzing van de bevolking, de opwarming van de aarde en de verkilling van menselijke relaties onder vorm van een groeiende vereenzaming, vergen een mobilisatie van krachten.

De oude en nieuwe tweedelingen in onze maatschappij moeten overwonnen worden om dat ‘Wij’-gevoel te herstellen:

Tussen kennisarmen en kennisrijken

Langs de ene kant hebben we teveel mensen die onvoldoende vorming en scholing hebben en die het meest kans maken op werkloosheid en anderzijds ontwikkelen we te weinig kennis door een achterstand inzake onderzoek en ontwikkeling. Teveel talent van kinderen uit sociaal zwakke groepen gaat nog verloren. Teveel talent blijft niet in ons land of keert niet terug.

Wij verliezen meer dan andere landen marktaandelen op de wereldmarkt omdat we niet voldoende competitief zijn inzake kennis.

Tussen jongeren en ouderen

Jongeren hebben tekort aan tijd en ouderen tekort aan koopkracht. Daarom moeten jongeren een levensloopbaanrekening kunnen hebben waardoor ze hun tijd beter kunnen indelen tussen werken, zorgen en opleiding. Het verminderen van de arbeidsdruk zal hen toelaten later hun beroepsloopbaan te verlaten. Wij willen trouwens geleidelijk de pensioenleeftijd vervangen door een pensioenloopbaan waarbij de gewerkte jaren het pensioen bepalen. Dat is trouwens ook rechtvaardiger voor degenen die vroeg met beroepsarbeid starten. Jongeren moeten meer in hun arbeid aangemoedigd worden door lagere belastingen op arbeid - elders te compenseren in de fiscaliteit - en ouderen mogen geen verarming kennen door een automatische, procentuele en structurele koppeling van hun pensioenen aan de welvaart d.w.z. de lonen. De laagste en oudste pensioenen moeten omhoog, bij loontrekkenden zowel als bij zelfstandigen. Ouderen die willen blijven werken na hun pensionering mogen hiervoor niet fiscaal bestraft worden, o.m. door het optrekken van de belastingvrije som.

Tussen allochtonen en autochtonen

De zeer lage werkgelegenheidsgraad van allochtonen duidt aan dat hun sociaal-economische integratie mislukt is. Inburgering o.m. langs talenkennis zijn ook al om die reden belangrijk maar in dit land kan men snel Belg worden zonder inburgering. Meer taal leidt tot meer werk en meer werk tot betere integratie. Allochtonen mogen natuurlijk niet gediscrimineerd worden bij aanwerving. Migratie uit niet-EU-landen is uitgesloten zolang hier zo’n grote werkloosheid onder allochtonen heerst. Wij willen ook geen nieuwe collectieve regularisatie, wel van individuele mensen op basis van objectieve criteria, geval per geval. Gezinsherenigingen moeten beter gereglementeerd worden en schijnhuwelijken bestraft.

Op basis van die benadering van openheid, van elkeens rechten en plichten, bouwen we aan een echte verdraagzame samenleving.

Tussen armen en rijken, tussen zwakken en sterken

Het armoederisico neemt opnieuw toe door de verzwakking van ons stelsel van sociale zekerheid en door de individualisering van de samenleving. Alleenstaanden met kinderen en ouderen kunnen in armoede vervallen. Het gaat niet alleen om geld maar om een integrale aanpak. Het gaat niet alleen om overheidstussenkomst. Een attente en sociaal-voelende buur, leraar, werkgever, huiseigenaar of welzijnswerker kunnen het verschil maken. Bijzondere aandacht moet gaan naar de medische armoede bij ouderen en naar de energie-armoede.

Nieuwe zwakken zijn verslaafden. De overheid moet de juiste signalen geven. Het gedoogbeleid voor meerderjarige cannabisgebruikers gaf precies het foute signaal dat cannabis ongevaarlijk is.

Andere nieuwe zwakken zijn mensen met ernstige psychiatrische problemen, geestelijke armoede dus. Eén op vier zou er mee kampen. Geestelijke gezondheid is dus een opgave voor elk niveau van beleid. De filosofie van de zorg is: ambulant als het kan, residentieel als het moet, kort als het kan, lang als het moet. Nog andere vormen van armoede is de medische armoede (zeker bij chronisch zieken) voor wie de facturen te hoog oplopen, energie-armoede (zeker gevaarlijk in de komende periode van energieschaarste op wereldvlak en dus hoge prijzen).

Andere zwakken zijn mensen in de laatste fase van hun leven. Hoe is het mogelijk dat palliatieve zorg nog ondergefinancierd wordt vandaag?

Tussen gezin en arbeid

Gezinnen, zeker met kinderen, worden ervaren als dé waarde in een samenleving en de basis voor geluk.

Welvaartsvaste kinderbijslagen en verdere uitbreiding van de kinderopvang zijn middelen op materieel vlak. De levensloopbenadering maakt het gezinnen immaterieel leefbaarder. De wetgeving moet een grotere inspaning doen om duurzame relaties te beschermen. Bij mislukking moet de regeling van het onderhoudsgeld voor de partners rechtvaardiger geregeld zijn.

Tussen economie en menselijkheid

Daarom willen wij de KMO’s en zelfstandigen versterken opnieuw niet alleen financieel maar ook immaterieel door het behoud van zoveel mogelijk van de zondagrust en door een verschuiving van de wetgeving op de grote handelsvestigingen.

Daarom willen wij naast flexibiliteit in functie van economische noden (bijv. door vereenvoudiging van de wetgeving op deeltijdse arbeid, tijdelijke arbeid en overuren; door meer mogelijkheden voor kwaliteitsvolle uitzendarbeid) ook flexibiliteit naar de werknemer toe precies om gezin en arbeid, opleiding en arbeid beter te combineren.

Daarom willen we de zin voor ondernemen opnieuw aanscherpen niet alleen fiscaal en administratief maar ook cultureel door in het onderwijs reeds ondernemen tot een deel van de opvoeding te maken.

Daarom moeten er in het algemeen levenskrachtige bedrijven zijn, die competitief zijn, zowel inzake kosten als inzake kennis, en arbeidsintensief via een verlaging van de sociale lasten zeker voor laaggeschoolden en zeer hooggeschoolden. Werkzoekenden moeten in geheel het land worden aangezet tot beroepsarbeid en hebben recht op een goede opleiding. Knelpunten op de arbeidsmarkt zijn een knelpunt voor meer economische groei die we absoluut nodig hebben om onze sociale zekerheid in een perspectief van vergrijzing betaalbaar te houden.

Van midden 2003 tot midden 2007 werden 160.000 jobs geschapen in het land en haalden we een werkzaamheidsgraad van 62 pct. i.p.v. de in het regeerakkoord voorgestelde 65 pct.

Tussen economie en gezondheid

Wij zijn klimaatbewust maar daarom moet de economie niet kapot. Wij willen het risico niet lopen dat er binnen enkele jaren onvoldoende energie is. Dat zou grote werkloosheid meebrengen.

Vervuiling, lawaai en broeikasuitstoot bedreigen onze gezondheid, nu en op termijn. Wij kunnen de klimaatsdoelstellingen van de EU halen (min 20 pct. uitstoot) zonder dat we moeten afzien van onze noodzakelijke sociale doelstellingen inzake economische groei. Wij geloven ook niet in een aanpak die alleen gesteund is op administratief regelen, straffen en verbieden. Wij kiezen resoluut voor verstandig vergroenen, haalbaar en betaalbaar.

Daarom willen wij ons wapenpark vergroenen, zowel oude als nieuwe wagens. De fiscaliteit op wagens mag niet stijgen maar moet herschikt worden in functie van energieverbruik. Ook de vennootschapsbelasting moet vergroend worden. Energie moet betaalbaar blijven door meer concurrentie en marktwerking en minder monopolie. Voldoende energie moet ook beschikbaar blijven. Daarom willen we de optie openhouden om de levensduur van de bestaande kerncentrales te verlengen. De extra winsten die hieruit ontstaan moeten worden aangewend ter ondersteuning van hernieuwbare energie.

Vandaag is energie duur, de energiebevoorrading onzeker en de productie van duurzame energie loopt achterop. Het klimaatsbeleid is vaak wind!

Wij willen dus een andere economische groei en een model dat overgaat van de sociale markteconomie - een christendemocratische innovatie - naar de eco-sociale markteconomie.

Tussen efficiëntie, veiligheid en rechtvaardigheid

Twee cruciale taken van de Staat: belastingen innen en misdaden vervolgen en bestraffen zijn in crisis. Minder dan de helft van mensen heeft nog vertrouwen in Justitie. De overbevolking van de gevangenissen, de mislukte informatisering van Justitie, de lage ophelderingsgraad van misdaden zijn er de oorzaak van. Onveiligheid heeft vaak ook te maken met een gebrek aan respect voor elkaar en voor regels. De toenemende agressiviteit en geweld in het dagelijkse leven zijn zeer zorgwekkend. Het zgn. blind geweld is gewoon onthutsend en destabiliserend voor geheel de samenleving. Het justitieel beleid is dus veel meer dan recht of strafrecht.

Op het vlak van de instellingen zelf willen wij kortere processen om de achterstand in tal van rechtbanken weg te werken, door alert op te treden met voldoende mogelijkheden om problemen of misdrijven snel te signaleren en aan te geven (“kort op de bal”), een sluitende veiligheidsketen voor opsporing en vervolging (“lik op stuk”) en een globaal plan voor strafuitvoering door voldoende gevanigeniscapaciteit.

De zgn. modernisering van Financiën draaide uit op een fiasco. Falende invordering, controles en procedures, verlammende wissels aan de top en een fel toegenomen complexiteit van de wetgeving willen ook hier het vertrouwen in de werking van de overheid ondermijnd. Sommigen beweren dat ze de term ‘goed bestuur’ niet kunnen omschrijven. ‘Slecht bestuur’ is wellicht gemakkelijker te definiëren!

Een vereenvoudiging van de fiscale regels, een gelijke behandeling van de belastingvoet en een moderne organisatie zijn broodnodig.

Tussen Vlamingen en Franstaligen

Gezond verstand: toestand is anders, beleid moet anders.

Elke deelstaat wordt er beter van en dus ook het land.

Meer responsabiliseren zonder desolidariseren met de mensen zelf.

Dat is de geest waarin we willen besturen. Het is betaalbaar. Ons programma is goed voor de economie en goed voor de mensen. Meer menselijkheid leidt tot meer geluk. Gelukkiger mensen nemen meer economisch initiatief en zorgen beter voor mekaar.

Wij willen verandering:

in de wijze waarop aan politiek wordt gedaan

in het beleid

in de waarden die ten grondslag liggen van dat beleid

.(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit email adres te bekijken)

http://www.hermanvanrompuy.be

http://www.petervanrompuy.be

http://www.ericvanrompuy.be

Michel Verschueren zei mij eens tijdens onze oppositiejaren : “ De CVP (lees CD&V) is het Anderlecht van de Belgische politiek. Vroeg of laat spelen jullie opnieuw kampioen”. Dat gevoel hadden Herman en ik toen we ons na het CD&V-congres in Leuven zaterdagavond haastten richting het Vanden Stockstadion.
Het werd dan ook een mooie dag in mei. Onze favorietenploeg Anderlecht kampioen en een CD&V in grote conditie.
Het lenteoffensief van Verhofstadt en Slangen heeft Leterme en CD&V niet kunnen destabiliseren. De partij blijft vastberaden op koers, zonder euforie en steeds behoedzaam voor “scuds” vanuit de politieke tegenstanders en de media. Open VLD is de pedalen kwijt en schiet in alle richtingen maar haar “ war-room” is zijn feeling kwijt. Iedereen doorziet het gespin en een CD&V die niet reageert, leidt tot toenemende frustratie bij Verhofstadt. Zijn aanbod tot een rechtstreeks televisiedebat met Leterme wijst zelfs op paniek omdat hij aanvoelt dat niet hij maar Leterme centraal staat in de campagne .Enkele maanden terug had ik het over ” l’homme à battre”. Wie daarin lukt, maakt een grote kans de verkiezingen te winnen.
Persoonlijk ben ik geen kandidaat maar het campagnebeest is weer bovengekomen. Vrijdag hebben we voor Herman en Peter 25 borden gezet in Zaventem en in mijn auto hangt weer de vertrouwde geur van de Perfax-col. Communicatiespecialisten doen plakbeurten door militanten dikwijls af als folklore maar mijn ervaring is dat als politici zich tijdens de campagne nergens zien hangen ze depressief worden! Ook blijft de toegang tot de audiovisuele media zelfs voor topkandidaten (buiten de boegbeelden) meestal te beperkt en occasioneel om er een campagne op te bouwen. Ik houd van het veldwerk tussen de militanten. Het is mijn zestiende campagne maar de gedrevenheid blijft. De laatste 14 dagen komt er een speciale affiche in BHV Leterme - H.Van Rompuy: uw ticket voor morgen. De perfax-col staat er klaar voor!
Hermans’ slogan is :”TIJD VOOR VERANDERING”. Op het congres in Leuven zei hij:” wij willen een beleid gebaseerd op het gezond verstand dat anders is in het noorden, het zuiden en het midden van het land”. Leterme, De Wever en Vandeurzen zeiden hetzelfde op hun manier .Het kartel zal er staan op 10 juni. Daar twijfelt niemand meer aan. Alleen Verhofstadt denkt dat hij het tij nog kan doen keren maar de woorden van Michel Verschueren indachtig:”De CD&V is zoals Anderlecht. Vroeg of laat (lees na 8 jaar) worden ze opnieuw kampioen”! 

De Van Rompuy-campagne kan beginnen. De affiches zijn klaar. Vanavond zijn de eerste borden geplaatst. Het wordt wennen aan de affiche. Jarenlang Herman met Eric, nu Herman met Peter als running mate.
Herman is nog op zoek naar een goede slogan, maar hij wil in elk geval het woord VERANDERING erin. De restauratie van paars tegenover de verandering van Leterme-Van Rompuy. In Frankrijk is “le CHANGEMENT” ook het sleutelwoord in de campagne. Wie deze geloofwaardig kan belichamen, zal ook in Vlaanderen de verkiezingen winnen. De start is gegeven. Alleen nu nog wachten op Yves…Wordt zondag de dag van “alea jacta est” en de Rubicon?