zondag 3 december 2006

Een weg terug?

Wie er nog zou aan twijfelen dat CD&V de juiste beslissing nam om Dedecker te wraken op een kartellijst ,moet vandaag afstemmen op Kanaal Z ( programma”Open Kaart”-in weekend uitgezonden in herhaling).Ik voerde hierin met Jean-Marie Dedecker een debat over zijn overstap naar N-VA.
JMD herhaalt onomwonden dat hij geen enkel standpunt uit het verleden terugneemt en met dezelfde “stijl” aan politiek zal doen. Hij dramde weer over de “vazallencultuur en pampermaatschappij”. Hij schijnt niet te beseffen dat zijn hyperindividualistische maatschappijvisie haaks staat op het gemeenschapsvormend programma dat aan de basis ligt van het kartel CD&V-N-VA. In de beginselverklaring staat letterlijk: “in antwoord op de verkilling en het toenemende individualisme kiezen wij voor een warme samenleving op mensenmaat waarin vrijheid wordt gekoppeld aan verbondenheid en verantwoordelijkheid.” Dat is de ziel van het kartel en een politiek en maatschappelijk egotripper als JMD hoort hier niet thuis.
In een Open Brief (Opinie in De Morgen) aan Bart De Wever schrijft CD&V-ondervoorzitter Cathy Berx dat “wat CD&V betreft een kartel nog steeds kan maar zonder huurlingen die compleet haaks staan op onze overtuiging”.Ik zie en lees dat Bart De Wever zwaar aangeslagen is .Hij heeft heel de operatie Dedecker totaal verkeerd ingeschat. Als N-VA had geweten wat de gevolgen waren, hadden ze wellicht een andere beslissing genomen. Nu dreigt de N-VA de partij van Dedecker te worden in plaats van het omgekeerde. Is hier geen weg meer terug?
Uit de reacties blijkt dat CD&V de juiste beslissing heeft genomen maar velen blijven hopen dat het Vlaams kartel met haar positief alternatief toch nog kan doorgaan maar zonder JMD. Ook bij N-VA denken er ongetwijfeld er velen zo over. Ik heb Bart De Wever altijd gewaardeerd omwille van zijn duidelijke mening. Hier heeft hij zich evenwel vergist. Het is geen oneer dit te bekennen. Dedecker zal opnieuw in de fout gaan. Daar twijfelt niemand aan. De N-VA is een te waardevolle politieke stroming om in de houdgreep van één man terecht te komen. Daarom is het best om er geen slijtageslag van te maken.
CD&V heeft geen verborgen agenda en handelde deze week op basis van haar principes zonder gespin .Dat loont op termijn. Ook de N-VA zal dit mogen ervaren als ze trouw blijft aan haar roeping en stijl. Geert Bourgeois verklaart vandaag aan Het Nieuwsblad op Zondag dat Dedecker een “groeifactor “ is voor zijn partij omdat “ hij een volks publiek aanspreekt dat wij niet aanspreken”.Beseft hij niet dat bij die 32% (mogelijke) kiezers van het kartel er velen zouden afhaken als ze in het verbaal geweld en egotripping van Dedecker zouden terechtkomen?En gelooft hij niet dat de grootste “ groeifactor” in de Vlaamse politiek Leterme is. Sinds het ontstaan van het kartel hebben we ongetwijfeld met onze stijl en programma tienduizenden nieuwe kiezers aangesproken .Alleen in een bontgenootschap met CD&V kan N-VA haar doelstellingen van meer Vlaamse autonomie en een warme samenleving realiseren. CD&V blijft hiervoor vragende partij. Als Bourgeois dat inziet en ernaar handelt, zal ik hem op deze website “un grand monsieur” noemen. Ook hier is een weg terug.

vrijdag 1 december 2006

Respect

CD&V nam gisteren de juiste beslissing om Dedecker te wraken.Met Dedecker op dezelfde lijst als CD&V en Yves Leterme zou het woord Respect een giller zijn geworden.Geloofwaardigheid was de afgelopen jaren het waarmerk van CD&V.Die mag niet te grabbel worden gegooid voor wat electoraal gespin met de Jean-Pierre Van Rossem van 2006.
Met de keuze van Dedecker boven het kartel kiest N-VA radikaal voor oppositie.Dewever is bang om zijn partij te “verbranden” in een staatshervorming in de Belgische kontekst.Hij kiest voor de maagdelijke optie van het Zelfstandig Vlaanderen.N-VA neemt hierdoor definitief afscheid van het democratisch federalisme en is staatkundig een separatistische partij geworden.Dat is niet moedig en bewijst hiermee Vlaanderen een slechte dienst.In Laken zal men blij zijn dat de Vlaamse krachten om het confederalisme(basisoptie van het Vlaams kartel van 2004) te realiseren zijn verzwakt.Bourgeois toont zich eens te meer als een zwakkeling door achter Dedecker te lopen in de plaats van zijn verantwoordelijkheid op te nemen.Toch blijft hij rustig op zijn ministerstoeltje zitten nadat hij Leterme een dolk in de rug heeft gestoken.Un petit monsieur.Schiltz had gelijk.
Vorige zondag schreef ik op deze site een stuk over de “magische 30%”.Mathematisch betekent het springen van het kartel op korte termijn verlies voor CD&V maar de manier waarop Leterme en Vandeurzen de ernst en de betrouwbaarheid van CD&V hebben bewezen op een principiële kwestie sterkt mij in de overtuiging dat we die magische 30%-grens ook op eigen kracht kunnen halen.De volgende verkiezingen zullen gaan over geloofwaardigheid.Bourgeois zal zijn respect-affiche met Leterme moeten ruilen voor een nieuw broederschap met Dedecker.Voor de kiezer zal het duidelijk zijn wie voor wat staat.Gisteren hebben CD&V en Leterme bewezen dat ze geen spindoctors nodig hebben.In de politiek moet je handelen naar uw beginselen.Donderdag 30 november 2006 was daarom een belangrijke dag voor de Vlaamse politiek.En ik twijfel er niet aan wie hier op termijn de winnaars zullen zijn.