Ik dacht niet te reageren maar VTM vroeg me als volksvertegenwoordiger van de streek toch een reactie op de “plannen” van Bert Anciaux over Zaventem. Hij wil de nationale luchthaven verplaatsen naar Bevekom en op Zaventem sportinfrastructuur uitbouwen voor de Olympische spelen van Brussel in 2024. De tewerkstelling op de luchthaven noemt hij een “fabeltje”.
In 2003 rekende BIAC uit dat een nieuwe nationale luchthaven in Chièvres 4 miljard euro zou kosten (zonder rekening te houden met spoor- en wegeninfrastructuur). In de Zaventemse regio vinden 60.000 mensen werk dankzij de luchthaven en de toegevoegde waarde van Zaventem bedraagt meer dan 4 miljard euro.
De Vlaamse regering en BIAC zijn van plan 800 miljoen euro te investeren in Zaventem in het kader van het Vlaamse luchthavenplan en het START-project. Anciaux heeft dit mede als minister in de Vlaamse regering goedgekeurd. Tot 2004 was hij als federale minister van Mobiliteit verantwoordelijk voor de luchthaven van Zaventem. Hij mislukte hierbij totaal in het vinden van oplossingen voor de geluidshinder. Deze frustraties liggen mede aan de basis van zijn vicerale afkeer voor de luchthaven.
Zijn uitspraken worden blijkbaar door niemand nog au sérieux genomen. Het is “maar” Bert. Zelfs zijn kartelgenoten R. Landuyt en F. Vandenbroucke voelen plaatsvervangende schaamte.
Vorig weekend noemde Anciaux me nog in DS een “zielige sukkel”. Al wie het met hem niet eens is, wordt bestempeld als verzuurd en gefrustreerd. Op VTM noemde ik zijn “plannen” ronduit belachelijk en onverantwoordelijk. Is men dan verwonderd dat de politici niet meer ernstig worden genomen? “Zaventem weg” roepen en publiek spelen met de toekomst van 60.000 mensen en honderden bedrijven verdient een rode kaart als minister in functie maar het zal niet gebeuren want het is “maar” Bert.Zielig voor het niveau van de Vlaamse politiek.

Onze affiche voor 8 oktober is klaar. CD&V - NVA Zaventem gaat de verkiezingen in onder het motto “Tijd voor verandering”.
Met het Vlaams kartel hopen we de huidige meerderheid VLD-SPA (15 zetels op 29) te breken en na 18 jaar oppositie opnieuw mee te besturen. We hebben een sterk vernieuwde lijst met de helft nieuwkomers en 6 kandidaten onder de 30.Als lijsttrekker heb ik er echt zin in. Samen met Mia Van Der Elst (2de plaats CD&V) en Erik Rennen (3de plaats NVA) drijven we mee op het enthousiasme van een strijdvaardige groep. Op onze website http://www.zaventem2.cdenv.be kunt u kennismaken met onze kandidaten en ons programma.
Na het verlof kan de strijd beginnen. Het wordt een positieve campagne.Ook in Zaventem loopt paars op zijn laatste benen. Zoals in Vlaanderen in juni 2004 moet het kartel CD&V - NVA in Zaventem het tij kunnen keren. Ons team is er klaar voor. Het wordt mijn veertiende campagne maar de ‘fighting spirit’ is er nog steeds. Nooit voelde ik zoveel vriendschap in een team. Op 8 oktober moet het lukken: ” Tijd voor verandering”

Graag wil de CD&V-fractie u feliciteren met uw benoeming tot Voorzitter van het Vlaams Parlement.
Ongetwijfeld zal u uw eigen klemtonen willen leggen bij het invullen van uw functie. Daarom dat wij van deze gelegenheid gebruik maken om een aantal concrete voorstellen te doen voor een sterk en alert Vlaams Parlement. Wij hopen dat u daarover het gesprek wil aangaan. Wij hebben alvast hiervoor binnen onze fractie een werkgroep opgericht en wij zijn tot de volgende conclusies gekomen.
We willen als politici niet met onszelf bezig zijn. Maar ons vertrekpunt is het geloof in de democratie, waarin het Parlement een belangrijke rol moet spelen. Allen samen – maar u als Parlementsvoorzitter heeft daarbij een bijzondere rol – moeten wij voluit gaan voor het verder versterken van het vertrouwen van de mensen in de politieke instellingen.
Concreet stelt de CD&V-fractie U volgend zespunten plan voor:
1. Meer debat.
Niet alles kan met “regels” worden geregeld of verbeterd. De debatcultuur, de politieke deontologie en de relatie met de Regering zijn sterk bepalend voor de werking van het Parlement. Wij zijn dan ook tegen overreglementering en tegen een voortdurende wijziging van het reglement. Er moet integendeel gestreefd worden naar een optimaal gebruik van de bestaande parlementaire instrumenten. Vandaar dat wij er ook voor pleiten om soepel te werk te gaan bij het ontvankelijk verklaren van vragen en interpellaties. Om de werkzaamheden te versnellen (op de agenda’s van de Commissies staan soms veel vragen) kan de vraagsteller en de Minister – mits consensus in de Commissie – vraag en antwoord samenvatten terwijl de volledige tekst van vraag en antwoord toch in het verslag wordt opgenomen. Niet alle vragen moeten immers tot een debat leiden. Het Vlaams Parlement is bevoegd voor al die aangelegenheden die rechtstreeks ingrijpen in het dagelijks leven van de burgers, maar het zijn soms ook zeer technische aangelegenheden. 
Wij willen debat in het Vlaams Parlement over Europa en over welke richting die Europese eenmaking moet uitgaan. Vanuit onze fractie werden daartoe reeds concrete voorstellen geformuleerd. Wij willen vanuit het Vlaams Parlement het Europese niveau nauwgezet en proactief opvolgen.
Meer in het algemeen willen wij verhoogde aandacht voor de internationale dimensie in het Vlaams Parlement.
2. De Parlementsvoorzitter.
De figuur, de rol van de Parlementsvoorzitter is zeer belangrijk voor de beeldvorming over het Parlement. Daarom stellen wij voor om een maximumtermijn in te voeren voor een Parlementsvoorzitter, namelijk maximaal twee legislaturen.
3.De plenaire vergadering : actueler en sneller.
Het instrument van de actuele vragen moet verfijnd en versterkt worden. Het huidige systeem van vraag en antwoord door de vraagsteller en de Minister is niet goed voor andere Parlementsleden die – alhoewel vertrouwd met de betrokken materie – geen enkele inbreng kunnen doen en is niet goed voor de werking van de plenaire vergadering. Wij stellen voor om een kort debat mogelijk te maken n.a.v. een actuele vraag (naar analogie met wat in de Commissies mogelijk is n.a.v. een vraag om uitleg).
De plenaire vergadering moet sneller op actuele gebeurtenissen en ontwikkelingen kunnen reageren; het forum zijn voor debatten over belangrijke maatschappelijke aangelegenheden. Het instrument van het actualiteitsdebat en de actuele interpellatie is in dat verband een belangrijk middel.
4. Iedereen doet mee.
Een slagkrachtig Parlement is een gedeelde verantwoordelijkheid. Het Uitgebreid Bureau en de Commissievoorzitters hebben daarbij een belangrijke rol. Het overleg tussen het Uitgebreid Bureau en de Commissievoorzitters – reglementair voorzien maar onvoldoende benut – is daarbij zeer belangrijk.
5.Informatie en controle.
Wij gaan voor een maximale controle van het Parlement. We stellen voor dat de Commissie Reglement van het Vlaams Parlement eens grondig zou nagaan hoe het inzagerecht in bestuursdocumenten van de Parlementsleden kan worden uitgebreid. Nu reikt het niet veel verder dan dit van alle burgers.
De begrotingsdocumenten moeten veel doorzichtiger opgesteld worden dan nu het geval is.
Het reglement voorziet nu dat de beleidsbrieven– die jaarlijks de begroting moeten vergezellen – uiterst belangrijke informatie moeten bevatten, niet alleen voor de Volksvertegenwoordigers maar ook voor de rechtstreeks betrokkenen, burgers, bedrijven, organisaties, gemeentebesturen, enz. De beleidsbrieven 2005-2006 waren onderling zeer verschillend qua opmaak en informatie en meestal niet conform het reglement opgemaakt. Het is duidelijk dat dit voor 2006-2007 anders moet en dat het Parlement dit moet afdwingen. 
6.Kwaliteit.
Alhoewel het Parlement meestal niet zelf de decreetgeving uitvaardigt, heeft het volgens ons een essentiële taak inzake de kwaliteit van de regelgeving.
De aandacht voor objectieve - aan de hand van cijfermateriaal en meetbare doelstellingen -beleidsevaluatie in de overheidssector stijgt in binnen- en buitenland. De vraag of en in welke mate de overheid een verschil maakt ten behoeve van de samenleving, is zeer belangrijk.
Het Vlaams Parlement moet bij zijn controle op het beleid veel meer gebruik maken van cijfermateriaal, statistische gegevens, meetbare doelstellingen. Er is reeds veel informatie beschikbaar, maar deze wordt onvoldoende benut omdat het geheel niet gestructureerd, niet gebundeld wordt in functie van beleidsdoelstellingen. Voor ons is duidelijk dat de klantvriendelijkheid van de overheid daarbij een cruciale, algemene doelstelling moet zijn en dat parameters moeten ontwikkeld worden om die klantvriendelijkheid effectief te meten en te beoordelen.
De ontwikkelingen in de maatschappij lijken ook steeds sneller te gaan. Veel kwesties, die voor de toekomst en de kwaliteit van onze samenleving van groot belang zijn, kenmerken zich door een grote complexiteit. Dit impliceert dat het beleid moet vooruitzien – die nieuwe ontwikkelingen in kaart moet brengen – maar ook moet vooruitdenken. Het Vlaams Parlement en de Vlaamse regering moeten daartoe in samenspraak de nodige instrumenten ontwikkelen.
Met vriendelijke groet, 

De CD&V-fractie

De regie van het exit van Norbert Debatselier uit het Vlaams Parlement verdient een plaats in het blunderboek van de Vlaamse Gemeenschap. Wat het afscheid van een groot voorzitter had kunnen worden, mondde door een onbegrijpelijke timing en verborgen agenda uit in een discussie over uittredingsvergoedingen, politieke benoemingen en wedden van topmanagers.
Toen ik vorige zondag in dit dagboek pleitte voor een klare procedure bij de voorzitterswissel had ik enkel de bedoeling om een – voor het parlement – onwaardige “vaudeville” te voorkomen. Het Vlaams Parlement als hoeder van de democratie moet in haar functioneren een glazen huis zijn. Op dit vlak is er de afgelopen week geblunderd. Debatselier gaat hierdoor weg in mineur.
Dat is een spijtige zaak want Debatselier heeft de verdienste het Vlaams Parlement te hebben uitgebouwd tot één van de modernste en meest professionele assemblees. Ook kon ik als oppositieleider (1999-2004) waarderen dat hij steeds waakte over de rechten van de minderheid en haar de ruimte gaf haar democratische rol te vervullen (vaak tot ongenoegen van zijn partijgenoot en fractieleider Bruno Tobback).
Debatselier en ik zijn nooit vrienden geweest. Daarom waren onze politieke opvattingen en karakters te verschillend en waren onze aanvaringen (o.m. over het Mestactieplan en het economische beleid) te hevig. Na spetterende debatten kon ik met collega’s als André Denys en Freddy Willockx gezellig een pint drinken; bij N. Debatselier (maar ook bij P. Dewael en K. De Gucht) bleef het vuur smeulen. Het bewijst dat parlementaire debatten geen komedie zijn en soms wonden slaan die zelfs de tijd niet heelt.
Tijdens een weekendinterview (in Gazet van Antwerpen) herinnert Debatselier aan onze heroïsche strijd over het MAP en de bewogen debatten hierover in het Vlaams Parlement. Deze dateren van het begin van de jaren negentig en zijn blijkbaar nog niet vergeten.
Debatselier kon een vergadering voorzitten met gezag en verloor nooit de controle over de assemblee. In GvA noemt hij “de debatten tussen Patrick Dewael en Eric Van Rompuy de beste debatten die ooit in het Vlaams Parlement werden gevoerd maar je moest streng zijn en hen in het gareel houden.” En dat deed hij met verve.
Dezer dagen krijg ik weer het verwijt “spelbreker” te zijn. Ik zou gedreven zijn door naijver en rancune omdat ikzelf het zitje(van parlementsvoorzitter) wou hebben. De Tijd had het over de “verbitterde oud-strijder Eric Van Rompuy”. Als een oud -minister en ex-fractieleider zwijgt, is hij uitgeblust. Als hij zich (nu en dan) kritisch opstelt, is hij gefrustreerd. Als je daarvan wakker ligt, stop je beter.
Twee jaar terug heb ik gekozen voor de rol van backbencher. Die vrije rol verwoord ik mede in mijn Dagboek en in mijn tussenkomsten in het Vlaams Parlement (over BHV, begroting, Mary, Zaventem, economie). Ik voel mij goed in die rol van Be Free. Voor wie hoef ik bang te zijn?
En zegt Norbert Debatselier in zijn afscheidsinterview niet dat “de parlementsleden zo vreselijk braaf zijn geworden. Als de regering iets wil waar je als parlementslid niet honderd procent mee eens bent, dan moet je reageren.” Wijze woorden van een oud-strijder.

Mijn dagboek van zondag “zelfrespect” zorgde voor heel wat commotie. Er waren mooie plannetjes gesmeed maar die mochten blijkbaar het daglicht niet zien. Nu de ballonnetjes zijn doorprikt, worden de scenario’s aangepast.

Hierbij mijn verklaring vandaag afgelegd bij Actua TV:

Het feit dat Norbert De Batselier volgende week bekend maakt dat hij opstapt als voorzitter van het Vlaams parlement maar ondertussen wel aanblijft tot 30 augustus om dan te worden opgevolgd door VLD-parlementslid Marleen Vanderpoorten noemt CD&V politicus Eric Van Rompuy “niet mooi en eigenlijk niet aanvaardbaar voor een parlementair”. De Batselier wordt normaal morgen voorgedragen door de Regentraad van de Nationale Bank als nieuwe directeur van de Bank. De federale regering zou dan zijn benoeming bekrachtigen op 14 juli. De Batselier zelf zou als voorzitter van het Vlaams parlement willen aanblijven tot 30 augustus. “Mijn voorkeur gaat er naar uit dat De Batselier volgende week ontslag neemt en dat op 30 september, wanneer het bureau opnieuw wordt samengesteld, mevrouw Vanderpoorten wordt verkozen. Nu blijft het parlement nog vijf weken geleid door iemand die de facto is aangeduid als directeur van de Nationale Bank terwijl die dan eind augustus tijdelijk wordt opgevolgd door iemand een maand later definitief voorzitter wordt.”
Meer diepgaand stelt Van Rompuy dat het parlement hier een kans mist om een nieuw elan te creëren en een nieuwe dynamiek in het parlement te brengen. Volgens Van Rompuy heeft Vanderpoorten niet echt het imago een bezielende parlementsvoorzitter te zijn. CD&V heeft alvast een aantal voorstellen klaar die het parlement verse zuurstof kunnen bezorgen en wil die binnenkort overmaken aan Vanderpoorten. “Een voorzitter kan een elan veroorzaken en dit is nu een moment, zegt Van Rompuy, de De Batselier periode is afgesloten, ik heb met hem al die jaren meegemaakt, het was een heel goede voorzitter, maar dit scenario, waar niemand eigenlijk van weet waarom het gebeurt, in grote onduidelijkheid, met een kandidaat waarvan we eigenlijk niet weten wat ze denkt van de toekomst van het parlement, ik vraag daar zelfrespect, een klare lijn en een duidelijke houding.”

Aan het agentschap Belga verklaart De Batselier dinsdagavond dat hij nog niet heeft beslist of hij op 12 juli zal aankondigen dat hij eind augustus ontslag neemt als parlementsvoorzitter. Wie begrijpt hier nog iets van?