vrijdag 24 februari 2006

Dicht bij de mensen

Ons “be free”-eetfestijn van CD&V-Zaventem was een groot succes. Alle balletjes en kroketjes waren op. Het werd een jubileummaal voor ruim 800 vrienden en sympathisanten.

Zo’n weekend doet deugd. Het biedt de kans polshoogte te nemen van uw vrienden. Ik behoor nog tot de generatie politici die hun kiezers willen zien, voelen en kennen. Als ze in Zaventem naar ons eetfestijn komen, is het niet om iets te bekomen. We zitten er al bijna twintig jaar in de oppositie en voor een kabinetsfunctie moeten ze ook niet meer bij mij zijn. Met de eetgangers hebben we een jarenlange persoonlijke band en de politieke sympathie gaat vaak over van de ouders naar de jongere generatie.

Tijdens het weekend ontmoette ik ook enkele nieuwe gezichten, trouwe lezers van het “Be free”-Dagboek. Hun positieve appreciatie vormt een motivatie om verder te gaan en (op hun vraag) nog scherper uit de hoek te komen. Verhofstadt, Freya en Dedecker mogen gerust nog harder worden aangepakt en ook de eigen partij moet niet worden gespaard want velen vinden CD&V op dit ogenblik te braaf. Partijen verliezen de jongste jaren leden en verkiezingen worden vooral in de media gevoerd, maar ik blijf me elke dag verbazen over de belangeloze inzet van vele partijmilitanten. Zo’n eetfestijn organiseren en doen slagen is een krachttoer waar een hele ploeg weken mee bezig is.

Zonder hun morele en materiële steun kun je trouwens je geen echte “volks”-vertegenwoordiger noemen. In moeilijke tijden kun je steeds op hen terugvallen. Hun trouw is één van de mooiste kanten van het politieke leven en een drijfveer voor een blijvende inzet voor je politieke ideeën.

Als ik opnieuw kandidaat ben voor de gemeenteraadsverkiezingen in Zaventem is het omdat ik mijn vrienden nooit in de steek zal laten zeker niet als ze op je blijven rekenen. De politiek aan de top is soms vreselijk ondankbaar. Aan de basis is deze dankbaarheid juist één van de mooiste kanten van het politieke leven. “Dicht bij de mensen”: het was deze week geen slogan in Zaventem.

Dit Dagboek herneemt na het krokusverlof.

zaterdag 11 februari 2006

Het geslacht Van Rompuy

Klik hier voor het interview in de Morgen met Herman, Peter, Thomas en Eric Van Rompuy.